Son yirmi yılda sürdürülebilirlik söylemi hem kamuoyunda hem de şirket stratejilerinde giderek daha fazla yer buldu. Bu durum, işletmeler üzerinde çevresel ve sosyal sorumluluklarını kanıtlama yönünde artan bir baskı oluşturdu. Bu bağlamda, beklentilere yanıt veriyor gibi görünen ancak sürdürülebilir dönüşümün özünü zedeleyen Yeşil Aklama kavramı ortaya çıktı.
İklim değişikliğinin gezegenimizi ve insan faaliyetlerini küresel ölçekte ciddi şekilde etkilemesiyle sera gazı (GHG) emisyonlarını anlamak ve azaltmak bireyler ve özellikle kurumlar açısından zorunlu hale gelmiştir. Bu hedefe ulaşmada ise farklı faaliyetlerin ürettiği sera gazı miktarını ölçmek üzere tasarlanan GHG emisyon hesaplayıcıları stratejik bir araç niteliği kazanmıştır.
Dünya genelinde şirketler, çevresel, sosyal ve yönetişim (Environmental, Social and Governance – ESG) ilkelerinin iş stratejilerinin kenarından merkezine kaydığı kritik bir dönüşüm sürecinden geçmektedir. Bu dönüşümün temelinde; düzenleyici çerçevelerdeki güncellemeler, yatırımcı taleplerindeki değişim, artan piyasa baskıları ve sivil toplum ile tüketicilerden gelen hesap verebilirlik beklentileri yer almaktadır.
Kurumsal sürdürülebilirlik raporlamasına yönelik Avrupa Birliği’nin yeni yasal çerçevesi olan Kurumsal Sürdürülebilirlik Raporlama Direktifi (Corporate Sustainability Reporting Directive – CSRD), önceki düzenleme olan Finansal Olmayan Raporlama Direktifi’ndeki (NFRD) eksiklikleri gidermek amacıyla tasarlanmıştır. Bu yeni direktif, daha sağlam, standartlaştırılmış ve kapsamı genişletilmiş bir sürdürülebilirlik raporlama yapısı sunarak, şirketlerin raporlama yükümlülüklerinin derinliğini ve genişliğini önemli ölçüde artırmaktadır.
Günümüzde firmalar; iklim değişikliği, kaynak kıtlığı, yeni yönetmelikler ve etik çalışma uygulamaları gibi sürdürülebilirlikle ilgili giderek daha karmaşık risklerle karşı karşıyadır. Bunun sonucunda ise, Sürdürülebilirlik Risk Yönetimi, Tedarik Zinciri Risk Yönetimi (Supply Chain Risk Management – SCRM) içerisinde vazgeçilmez bir unsur haline gelmiş, kurumsal dayanıklılık ve operasyonların yürütülmesinde kritik bir rol oynamaya başlamıştır.
Avrupa'nın üç büyük kurumsal sürdürülebilirlik düzenlemesi olan AB Taksonomisi, Kurumsal Sürdürülebilirlik Raporlama Direktifi (CSRD) ve Kurumsal Durum Tespiti Direktifi (CSDDD) ile Karbon Sınır Ayarlama Mekanizması (CBAM)'nın yürürlüğe girmesi, ESG raporlamasında şirketler için çeşitli yükümlülükler getirdi.
Modern pazarların karmaşık dinamikleri içinde hareket eden firmalar için ESG performansı, kuruluşların sağlığını ve geleceğe yönelik potansiyelini değerlendirmede önemli bir ölçüt haline gelmiştir.
Avrupa Sürdürülebilirlik Raporlama Standartları (ESRS) Küçük ve Orta Ölçekli İşletmelerin (Kobi) ihtiyaç ve yetkinliklerine bağlı olarak iki yeni raporlama standardı oluşturdu: Borsada işlem gören KOBİ’ler için Zorunlu Raporlama Standardı (LSME - Listed reporting standard for SMEs) ve borsada işlem görmeyen KOBİ’ler için Gönüllü Raporlama Standardı (VSME - Voluntary reporting standard for SMEs) Bu standartlar, KOBİ’lerin sürdürülebilirliği iş operasyonlarına nasıl entegre ettiklerini anlamaya yönelik olup, büyüme, şeffaflık ve finansal kaynaklara erişim açısından önemli etkileri olacaktır.
Avrupa Finansal Raporlama Danışma Grubu (EFRAG) tarafından geliştirilen Avrupa Sürdürülebilirlik Raporlama Standartları (ESRS), Kurumsal Sürdürülebilirlik Raporlama Direktifi (CSRD) ile Avrupa Birliği’nin (AB) kurumsal sürdürülebilirlik raporlamasını standartlaştırma çabalarına yardımcı olmaktadır.
2024, sürdürülebilirlik için kritik bir yıl olurken çevresel zorluklarla mücadelede küresel anlamda önemli bir dönüm noktası olmuştur. İklim değişikliği farkındalığı arttıkça, hükümetler, işletmeler ve topluluklar sürdürülebilir uygulamalara olan taahhütlerini güçlendirmekte, kurumsal sürdürülebilirlik, döngüsel ekonomi modelleri ve yeşil teknolojilerdeki yenilikler, sektörleri dönüştürerek bir yaklaşım değişimini teşvik etmektedir.